ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਗੀਤ ਸੀ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਉਸਦੇ ਨੈਣੀਂ ਜੋ ਸੰਦੇਸ਼ਾ ਸਾਂਭਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਭੀੜ 'ਚੋਂ ਖਿਚ ਕੇ ਲਗਾਇਆ ਗਲ ਦੇ ਨਾਲ
ਉਸ ਨਵਾਂ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਸਿਰਜਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਮੈਨੂ ਠਿਲ੍ਹਣ ਵਿਚ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾ ਪੇਸ਼ ਆਵੇ ਕਿਤੇ,
ਇੱਕ ਨਦੀ ਨੇ ਸਿਮਟ ਜਾਣਾ ਸਿੱਖਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਹਸਤੀ ਤੋਂ ਮੁਨਕਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਸਾਂ,
ਉਹ ਜਦੋਂ ਬਣਕੇ ਖੁਦਾ ਆ ਬਹੁੜਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਨੀਂਝ ਲਾ ਕੇ ਝੀਲ ਦੇ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਜਦ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਅਜਬ ਹਾਸਾ ਹੱਸਿਆ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਨੂਰ ਦੇ ਦਰਿਆ ਦਾ ਰੁਖ ਆਪਣੇ ਦਰਾਂ ਨੂ ਮੋੜ ਕੇ ,
"ਚਾਨਣੀ ਮੁਆਫ਼ਿਕ ਨਹੀਂ ਹੈ" , ਉਸ ਕਿਹਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਆਖਰੀ ਵੇਲੇ ਹੈ ਇਸ ਬੀਮਾਰ ਦੀ ਇਹ ਇਲਤਜ਼ਾ,
ਕੋਈ ਆਖੇ ਉਸਨੁ ਹੋ ਜਾਵੇ ਦਵਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ।
ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂ ਫੜ ਲਿਆ ,
ਕਹਿਰਵਾਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਖੁਦਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ।