ਭਾਨੀਂ ਦਾ ਜਾਇਆ......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ 'ਸੁਹਲ'


ਰਾਮਦਾਸ ਦਾ  ਲਾਲ ,
ਬੀਬੀ ਭਾਨੀਂ ਦਾ ਜਾਇਆ ।
ਤੱਤੀ  ਤਵੀ   ਉਤੇ ,
ਜਿਸ  ਚੌਂਕੜਾ  ਲਗਾਇਆ।

ਹੋਈ  ਸੀ  ਪਾਪਾਂ  ਦੀ  ਹੱਦ,
ਕਹਿੰਦੇ  ਪਹਿਲਾਂ  ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ।
ਜ਼ਬਰ  ਤੇ  ਜ਼ੁਲਮ  ਦਾ  ਸੀ,
ਹੋਇਆ    ਲੰਮਾ    ਕੱਦ ।
ਰੱਬ   ਦੇ   ਉਪਾਸ਼ਕਾਂ   ਤੇ,
ਕਹਿਰ   ਸੀ    ਕਮਾਇਆ
ਤੱਤੀ  ਤਵੀ  ਉਤੇ,
ਵੇਖੋ ! ਚੌਂਕੜਾ ਲਗਾਇਆ ।

ਖਲਾਰੋ ਗਲਵੱਕੜੀ.......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ (ਡਾ.)


ਖਲਾਰੋ ਗਲਵੱਕੜੀ ਮੈਂ ਕੋਈ ਰੀਤ ਵੰਡਾਂਗਾ
ਹੁੰਗਾਰਾ ਜੇਹਾ ਦਿਓ ਮੈਂ ਕੋਈ ਗੀਤ ਵੰਡਾਂਗਾ

ਹੋਰ ਹੈ ਕੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹਰਫ਼ਾਂ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਵਗੈਰ
ਲਿਆਓ ਤਲੀਆ ਵਿਖਾਓ ਮੈਂ ਕੋਈ ਲੀਕ ਵੰਡਾਂਗਾ

ਨੇਕ ਰਾਹ ਜੇਹੇ ਬਣਾਵਾਂ ਤਵੀ ਬੈਠਣਾ ਸਿਖਾਵਾਂ
ਗੜ੍ਹੀ ਚ ਖੇਡਣਾ ਹੈ ਕਿਸ ਦਿਨ ਉਹ ਤਾਰੀਖ਼ ਵੰਡਾਂਗਾ

ਸਾਡੇ ਮਗਰੋਂ….......... ਗ਼ਜ਼ਲ / ਹਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਿਲਗੀਰ (ਡਾ:)


ਕੋਈ ਨਾ ਬੋਲੇਗਾ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸ਼ਰਮਾਓਗੇ।
ਏਸ ਖ਼ਲਾਅ ਤੋਂ ਆਪੂੰ ਵੀ ਡਰ ਜਾਓਗੇ।

ਸਾਥੀ ਪਹਿਲੇ ਮੋੜ ਤੇ ਭਟਕੇ ਪਾਓਗੇ।
ਤੇਜ਼ ਟੁਰੋਗੇ ਤਾਂ ’ਕੱਲੇ ਰਹਿ ਜਾਓਗੇ।

ਅੰਨ੍ਹੇ ਰਾਹੀ, ਬਗਲੇ ਆਗੂ, ਭੋਲੇ ਲੋਕ,
ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਛੱਡ ਆਓਗੇ।


ਮਾਂ.......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਪ੍ਰੀਤ ਸਰਾਂ, ਗੋਲਡ ਕੋਸਟ (ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ)


ਮਾਏ ਨੀ ਤੈਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਕੇ, ਰਾਤੀ ਫਿਰ ਨੀ ਦਿਲ ਭਰ ਆਇਆ ...
ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਵਿਚ ਸੋਚਾਂ, ਮੈਂ ਕੀ ਖੋਇਆ, ਤੇ ਕੀ ਮੈਂ  ਪਾਇਆ
ਪਾਉਣਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੀ ਸੀ ਨੀ ਮਾਏ, ਨੀ ਮੈਂ ਸਭ ਕੁਝ ਆਪ ਗਵਾਇਆ !!
ਜਦ ਮੈਂ ਹੋਈ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਾਨਣ ਜੋਗੀ ,ਨੀ ਤੂੰ ਵਿਆਹ ਕੇ ਕਰਤਾ ਮੈਨੂੰ ਪਰਾਇਆ !

ਜਿੰਦਾ ਲਾਸ਼..........ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਪ੍ਰੀਤ ਸਰਾਂ, ਗੋਲਡ ਕੋਸਟ (ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ)


ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਜਿੰਦਾ ਲਾਸ਼ ਸਾਂ,
ਪਰ ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਨਫਰਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜਲਾ ਦਿੱਤਾ !
ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਮਿਹਰਬਾਨੀ..........
ਕਿਉਕਿ ਬੜੀ ਖਤਰਨਾਕ ਸੀ ਇਹ ਜਿੰਦਾ ਲਾਸ਼ ..
ਜਦੋਂ ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਕਮਜੋਰ ਤੇ
ਜ਼ੁਲਮ ਹੁੰਦਾ ...
ਸਾਹਮਣੇ ਤੱਕ ਇਸ ਜਿੰਦਾ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ
ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਦੀ ਕਿਰਨ ਜਾਗ ਪੈਂਦੀ

ਇਲੈਕਸ਼ਨ.......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਮਲਕੀਅਤ "ਸੁਹਲ"


ਇਲੈਕਸ਼ਨ  ਆਈ ਤਾਂ ਖੁੰਬਾਂ ਵਾਂਗਰ,
ਉੱਗ  ਪਏ  ਮੇਰੇ   ਪਿਆਰੇ  ਨੇਤਾ।
ਕਾਰਾਂ ਦੇ  ਨਾਲ  ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ  ਝੰਡੀਆਂ,
ਅੱਜ  ਫਿਰਦੇ, ਮਾਰੇ - ਮਾਰੇ  ਨੇਤਾ।

ਹਰ  ਗਲੀ  ਹਰ  ਮੋੜ  ਦੇ  ਉਤੇ,
ਥਾਂ - ਥਾਂ   ਲੱਗੇ    ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ।
ਲੋਹੜੀ   ਅਤੇ   ਵਿਸਾਖੀ  ਲੰਘੀ,
ਆਇਆ   ਵੋਟਾਂ  ਦਾ   ਤਿਉਹਾਰ।

ਬਾਤ ਕੋਈ ਪਾ ਗਿਆ.......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਮਲਕੀਅਤ "ਸੁਹਲ'


ਵਿਛੜੇ  ਹੋਏ  ਸੱਜਣਾਂ  ਦੀ
ਬਾਤ  ਕੋਈ  ਪਾ   ਗਿਆ ।
ਬਾਤ  ਕੈਸੀ   ਪਾ  ਗਿਆ ,
ਬਸ! ਅੱਗ ਸੀਨੇਂ ਲਾ ਗਿਆ।

ਯਾਦ ਉਹਦੀ  ਵਿਚ  ਭਾਵੇਂ
ਬੀਤ  ਗਿਆ  ਰਾਤ  ਦਿਨ ,
ਰੋਗ   ਐਸਾ   ਚੰਦਰਾ  ਜੋ
ਹੱਡੀਆਂ  ਨੂੰ  ਖਾ  ਗਿਆ ।

ਗਰਭਪਾਤ……… ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਪਰਨਦੀਪ ਕੈਂਥ


ਤੇਰੇ
ਗਰਭ ਅੰਦਰ
ਉਪਜਿਆ ਸੀ
ਓਹ
ਯੋਧਾ-
ਬਣ
ਤੇਰੇ
ਗਰਭ ਦਾ
ਚੌਗਿਰਦਾ-

ਔਰਤ......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਚਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੰਨੂ


ਔਰਤ ਦਾ ਇਕ ਰੂਪ ਹੈ, ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਮਹਾਨ।
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਪੂਜਦੀ, ਹੈ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦਾ ਮਾਣ।

ਇਹ ਜਨਨੀ ਮਾਤਾ ਜਨਮ ਦੀ, ਸਭ ਦੇਵੇ ਪਹਿਨਣ ਖਾਣ।
ਇਹ ਮਿੱਠਾ ਚਸ਼ਮਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦਾ, ਵੀ ਵਿੱਸ ਭਰੀ ਗੰਦਲ ਜਾਣ।

ਜਦ ਮਮਤਾ ਮੱਤੀ ਛਲਕਦੀ, ਹੈ ਪਿਆਰਾਂ ਦੀ ਇਹ ਖਾਣ।
ਕਦੇ ਐਟਮ ਬਿਜਲੀ ਲਿਛਕਦੀ, ਰਾਵਣ ਦਾ ਇਹ ਬਾਣ।

ਇਹ ਪਰੋਸੀ ਸੱਤ ਸਵਾਦ ਦੀ, ਇਕ ਥਾਲੀ ਵਿਚ ਮਹਿਖਾਣ।
ਜੋ ਖਾਂਦੇ ਥੂਹ ਥੂਹ ਥੁੱਕਦੇ, ਨਹੀ ਖਾਂਦੇ ਜੋ ਪਛਤਾਣ।

ਟੁੱਟਿਆ ਕੀ-ਕੀ ਹੈ………… ਗ਼ਜ਼ਲ / ਦਾਦਰ ਪੰਡੋਰਵੀ


ਟੁੱਟਿਆ ਕੀ-ਕੀ ਹੈ, ਟੁੱਟੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ।
ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਦਮ ਤੋੜ ਗਈਆਂ ਰਸਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ।

ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਹੋਣ ਦਾ ਮੈਂਨੂੰ ਇਹ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਇਨਾਮ,
ਝੋਲ ਮੇਰੀ ਭਰ ਗਈ ਹੈ ਟੁਕੜਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ।

ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਜਵਾਨ ,
ਵਰਚਣਾ ਵੀ ਸਿਖ ਲਿਆ ਹੈ ਸਦਮਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ।

ਕਿੰਗਰੇ ਭੁਰ ਜਾਣ ਦੀ ਵੀ ਕੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਲੋਕ,
ਬਾਹਰ ਸੁਟ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਫੁਲ ਵੀ ਗ਼ਮਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ।

ਗੱਲ ਕਰੋ.........ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ, ਹਮਬਰਗ


ਫੁੱਲਾਂ ਕੋਲੋਂ ਖਾਰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ।
ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਵੀ ਐ ਯਾਰੋ,
ਗੁਲਜਾਰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ।
ਜੋ ਬੋਟਾਂ ਨੂੰ ਭਖੜੇ ਦਾ ਚੋਗਾ ਪਾਉਦਾ ਹੈ,
ਉਸ ਬਦਮਾਸ ਉਕਾਬ ਨੂੰ,
ਰਲ ਆਪਾਂ ਭਜਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ।
ਭੁਖੇ ਢਿੱਡ ਚਾਂਦੀ ਨਾਲ,
ਭਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ,
ਰੋਟੀ ਤੋਂ ਭੁਖੇ ਢਿੱਡ ਨੂੰ,
ਆਪਾਂ ਅਨਾਜ ਖਵਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ।

ਗੀਤ ਬਣਾ ਦੇ ਵੇ ਵੀਰਾ.......... ਗੀਤ / ਮਿੰਟੂ ਖੁਰਮੀ ਹਿੰਮਤਪੁਰਾ


ਸੁਣਿਆਂ ਵੀਰਾ ਗੀਤ ਬੜੇ ਹੀ,
ਗਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੂੰ।
ਹੁਣ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਇਜ਼ਤਾਂ ਨੂੰ,
ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆਂ ਤੂੰ।
ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਵੀ ਇੱਕ ਗੱਲ,
ਕੰਨ ਪਾ ਲੈ ਵੇ ਵੀਰਾ।
ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਤੇ ਵੀ ਕੋਈ,
ਗੀਤ ਬਣਾ ਲੈ ਵੇ ਵੀਰਾ।

ਇਹ ਦੋ ਹੱਥ.......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ ਇਟਲੀ


ਇਹ ਦੋ ਹੱਥ ਦੁਆਵਾਂ ਮੰਗਣ,
ਸਭ ਲਈ ਸ਼ੁੱਭ ਦੁਆਵਾਂ ਮੰਗਣ ।

ਰੱਬੀ ਬਰਕਤ ਹਰ ਥਾਂ ਹੋਵੇ,
ਜੱਗ ਲਈ ਸੁੱਖ ਦੀਆਂ ਚਾਹਵਾਂ ਮੰਗਣ ।

ਹਰ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਰੌਣਕ ਵੱਸੇ,
ਠੰਡੀਆਂ ਠਾਰ ਹਵਾਵਾਂ ਮੰਗਣ ।

ਕਦੇ ਨਾ ਤਿੜਕਣ ਰਿਸ਼ਤੇ ਸਾਂਝਾਂ,
ਹੱਸਦੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਮੰਗਣ ।

ਧੀਆਂ ਰੁੱਖ ਤੇ ਪਾਣੀ......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਮਲਕੀਅਤ "ਸੁਹਲ"


ਮਰਦਾ  ਬੰਦਾ  ਯਾਦ  ਹੈ  ਕਰਦਾ ,
ਮੰਗੇ ਮਾਂ ਤੋਂ  ਪਾਣੀ ।
ਪਾਣੀ , ਰੁੱਖ ਤੇ  ਹਵਾ  ਪਿਆਰੀ ,
ਧੀ ਹੈ ਘਰ ਦੀ ਰਾਣੀ ।

ਭੈਣਾਂ  ਦਾ  ਜੋ  ਪਿਆਰ  ਭੁਲਾਵੇ ,
ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਮੱਤ ਮਾਰੀ ।
ਘਰ  'ਚ  ਬੂਟਾ  ਅੰਬੀ  ਦਾ ਇਕ ,
ਫੇਰੀਂ ਨਾ  ਤੂੰ  ਆਰੀ ।
ਸਭ  ਦੀ  ਕੁੱਲ  ਵਧਾਵਣ  ਵਾਲੀ ;
ਧੀ ਹੈ  ਬਣੀ ਸੁਆਣੀ ;
ਪਾਣੀ , ਰੁੱਖ  ਤੇ  ਹਵਾ  ਪਿਆਰੀ ,
ਧੀ ਹੈ ਘਰ  ਦੀ ਰਾਣੀ ।
ਮਰਦਾ  ਬੰਦਾ  ਯਾਦ ਹੈ  ਕਰਦਾ ,
ਮਾਂ ਤੋਂ  ਮੰਗੇ  ਪਾਣੀ ।

ਮੈਂ ਚੰਨ ਨਹੀਂ ਤੱਕਦਾ......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਡਾ. ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ (ਸਿਡਨੀ)


ਮੈਂ ਚੰਨ ਨਹੀਂ ਤੱਕਦਾ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਰਸ਼ ਜੇਹੇ ਮਿਣਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਚਾਨਣ ਵੰਡਦਾ ਹਾਂ
ਤੇ ਸਿਤਾਰੇ ਜੇਹੇ ਗਿਣਦਾ ਹਾਂ

ਇਹ ਧਰਤ ਕਦਮਾਂ ਵਿਚ
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸੁੱਤੀ ਹੈ
ਇਹਦੇ ਚੱਪੇ 2 ਤੇ
ਮੈਂ ਨਵੇਂ ਸੂਰਜ ਚਿਣਦਾ ਹਾਂ

ਜੇ ਅਰਸ਼ 'ਤੇ ਹੈ ਜਗਣਾ........ ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਡਾ ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ (ਸਿਡਨੀ)


ਜੇ ਅਰਸ਼ 'ਤੇ ਹੈ ਜਗਣਾ ਤਾਂ ਚਾਨਣ ਲੀਕ ਜੇਹੀ ਬਣ ਜਾ
ਨਵੇਂ ਰਾਹ ਜੇ ਬਣਾਉਣੇ ਤਾਂ ਖਲਕ-ਏ ਤਾਰੀਖ਼ ਜੇਹੀ ਬਣ ਜਾ

ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਹੈ ਰਾਤ ਮੇਰੀ ਮੁੱਕ ਚੱਲੀ ਬਾਤ
ਹਨੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਬਣਾ ਸਜਾਉਣੇ ਤਾਂ ਰਿਸ਼ਮ ਬਾਰੀਕ ਜੇਹੀ ਬਣ ਜਾ

ਬਹੁਤ ਸਹਿ ਲਿਆ ਹੈ ਜ਼ੁਲਮ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਦਿਤੇ ਨੇ ਸਿਰ
ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਗੋਲ ਜੇ ਹੈ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਧਰਤ ਤੇ ਲੀਕ ਜੇਹੀ ਬਣ ਜਾ

ਚੇਤ......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੁੱਨੜ


ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੂਰਜ ਚੇਤ ਦਾ, ਚਾਲੂ ਹੋਇਆ ਸਾਲ,
ਗਿਣਤੀ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਣ ਦੀ, ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈ ਖਿਆਲ।

ਚੱਲੀ ਸੂਈ ਸਮੇ ਦੀ, ਬੱਸ ਫਿਰ ਚੱਲ ਸੋ ਚੱਲ,
ਰੋਕ ਸਕਣ ਦਾ ਇਸਨੂੰ, ਫਿਰ ਕੋਈ ਨਾ ਲੱਭਾ ਹੱਲ।

ਕੋਰੀ ਕਾਪੀ ਗਣਤ ਦੀ, ਹੱਥੀਂ ਹਿੰਨਸੇ ਪਾਏ,
ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਫਾਥੀਏ, ਤੈਨੂੰ ਕੌਣ ਛੁਡਾਏ।

ਗੱਲ ਠੀਕ ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ......... ਨਜ਼ਮ/ਕਵਿਤਾ / ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ ਇਟਲੀ


ਗੱਲ ਠੀਕ ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ,
ਦੀਵੇ ਸੰਗ ਦੀਵੇ ਜਗਦੇ ਨੇ ।

ਪਰਿਵਾਰ ਬਿਨਾਂ ਘਰ ਬਾਰ ਕਿਹਾ ,
ਘਰ ਵੱਸਦੇ ਚੰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ।

ਲੱਖ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਸਾਂਝ ਬਣੇ ,
ਭਾਈਆਂ ਸੰਗ ਭਾਈ ਸੱਜਦੇ ਨੇ ।

ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵਿਚ..........ਗ਼ਜ਼ਲ / ਰਾਜਿੰਦਰ ਜਿੰਦ,ਨਿਊਯਾਰਕ


ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵਿਚ ਬੇਸ਼ੱਕ ਲੱਖ ਸਹਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦੁੱਖ ਕਿਤੇ ਹੀ ਭਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।

ਬਹੁਤੇ ਬੰਦੇ ਮੌਤ ਦਾ ਬਾਜ਼ ਉਡਾ ਕੇ ਲੈ ਜਾਦਾਂ,
ਕੁਝ ਬੰਦੇ ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗ਼ੀ ਦੇ ਵੀ ਮਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।

ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਹੀ ਤੱਕ ਕੇ ਕੋਈ ਆਸ ਨ  ਲਾ ਲੈਣੀ,
ਭੋਲਿਓ ਲੋਕੋ ਇਹ ਨੇਤਾ ਦੇ ਲਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।