ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਬਈ ਜਦ ਵੀ ਆਵਣ, ਆਵਣ ਲੁੱਟਾਂ-ਖੋਹਾਂ ਦੇ ।।!
ਨੀਅਤ ਦੇ ਵਿਚ ਖੋਟ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ, ਸੋਚ ਫੌਹੜੀਆਂ ਲੈ ਤੁਰਦੀ ,
ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਬਣ ਗਏ ਪਾਂਧੀ , ਪਾਂਧੀ ਪੰਜਾਂ ਕੋਹਾਂ ਦੇ ।।!
ਚਿੱਟ-ਕੱਪੜੀਏ ਨੇਤਾ ਹੋਵਣ, ਜਾ ਫਿਰ ਕਾਲੇ ਕੱਛਿਆਂ ਵਾਲੇ ,
'ਕੱਲੇ ਕਦੇ ਨਾ ਡਾਕਾ ਮਾਰਨ, ਮਾਰਨ ਵਿਚ ਗਿਰੋਹਾਂ ਦੇ ।।!
ਬੰਦ, ਹੜਤਾਲਾਂ, ਰੋਸ- ਮੁਜਾਹਰੇ, ਧਰਨੇ ਵੀ ਨਿੱਤ ਨੇਮ ਬਣੇ,
'ਟੰਕੀਆਂ' ਉੱਤੋਂ ਪਏ ਸੁਰ ਗੂੰਜਣ, ਸੁਰ ਗੂੰਜਣ ਵਿਦਰੋਹਾਂ ਦੇ ।।!
ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੇ ਘੁਣ ਨੇ ਯਾਰੋ, ਓਹ ਥੰਮ੍ਹ ਖੋਖਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ,
ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਛੱਤ ਟਿਕੀ ਹੈ , ਟਿਕੀ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਚੋਹਾਂ ਤੇ ।।!
ਪਤਾ ਨਹੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀਕਣ , ਰੰਗਲੇ ਸੁਪਨੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ,
ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਬਈ ਜਦ ਵੀ ਆਵਣ, ਆਵਣ ਲੁੱਟਾਂ-ਖੋਹਾਂ ਦੇ ।।!