ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਇੰਝ ਆਉਂਦਾ ਏ
ਕੋਈ ਹੰਸ ਜਿਉਂ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਰ ਵੇਲੇ
ਪਿਆ ਸਰਵਰ ਵਿਚ ਨਹਾਉਂਦਾ ਏ
ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਇੰਝ ਆਉਂਦਾ ਏ..........
ਮੈਂ ਤੱਕਦਾ ਵਾਂ ਚੰਨ ਚੌਥੇ ਦਾ
ਤੇਰੇ ਨਗਰ ‘ਚੋਂ ਨਿਵ-ਨਿਵ ਲੰਘਦਾ ਏ
ਕਰ ਝੋਲੀ ਤੇਰੇ ਦਰ ਉਤੋਂ
ਇਕ ਲੱਪ ਸੁਹੱਪਣ ਮੰਗਦਾ ਏ
ਇਕ ਲੱਪ ਨੂੰ ਤਨ ਤੇ ਮਨ ਅਪਣੇ
ਫਿਰ ਪੁੰਨਿਆ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾਉਂਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਇੰਝ ਆਉਂਦਾ ਏ..........
ਪੁਰ-ਹਵਾ ਇਹ ਆਥਣ ਉੱਗਣ ਦੀ
ਕੋਈ ਸ਼ਬਦ ਜਾਂ ਸੁੱਚੜਾ ਗਾਉਂਦੀ ਏ
ਇਕ ਖੁਸ਼ਬੋ ਤੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਕਣ-ਕਣ ਵਿਚੋਂ ਆਉਂਦੀ ਏ
ਇਸ ਵਕਤ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਨਤਮਸਤਕ
ਮੈਥੋਂ ਗੀਤ ਜੋ ਨਵੇਂ ਲਿਖਾਉਂਦਾ ਏ
ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਇੰਝ ਆਉਂਦਾ ਏ..........
ਰੁੱਤ ਹਰਮਲ ਤੋਂ ਰੁੱਤ ਪਤਝੜ ਤੱਕ
ਮੈਂ ਉਸ ਥਾਵੇਂ ਪਿਆ ਰੁਕਿਆ ਹਾਂ
ਜਿਸ ਥਾਵੇਂ ਅੱਲ੍ਹੜ ਉਮਰ ਸਮੇਂ
ਮੈਂ ਪ੍ਰਥਮ ਵਾਰ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸਾਂ
ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ, ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਚੁੱਕ-ਚੁੱਕ ਕੇ
ਕੋਈ ਝੋਲ ਮੇਰੀ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਾ ਏ
ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਇੰਝ ਆਉਂਦਾ ਏ..........
ਸਭ ਸਾਗਰ ਸਿਆਹੀ ਹੋ ਜਾਵਣ
ਜੇ ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਤੇਰੀ ਸੂਰਤ ਦਾ
ਕੁਝ ਸਰਵਰ ਕਲਮਾਂ ਘੜ ਦੇਵਣ
ਜੇ ਜਿ਼ਕਰ ਕਰਾਂ ਤੇਰੀ ਸੀਰਤ ਦਾ
ਨਾ ਗੀਤ ਅਧੂਰਾ ਰਹਿ ਜਾਵੇ
ਡਰ ਏਹੋ ਰੋਜ਼ ਸਤਾਉਂਦਾ ਏ
ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਇੰਝ ਆਉਂਦਾ ਏ..........
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।