ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਕਾਹਲ਼ ਵਗਣੇ ਦੀ ਤੇਰਾ ਨੇੜੇ ਕਿਨਾਰਾ ਸੀ
ਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤੈਨੂੰ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਹੰਝ ਖਾਰਾ ਸੀ
ਭਰੇ ਅੰਬਰ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਤਾਂ ਹੋਰ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ
ਤੂੰ ਜਿਸ ਅੰਬਰ ‘ਚੋਂ ਟੁੱਟਿਆ ਓਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਹੀ ਤਾਰਾ ਸੀ
ਕਦੇ ਰੋਵਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੁਸਕਾਨ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਖਿੜੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦੇ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤੂੰ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਸੀ
ਤੇਰਾ ਜੋਬਨ ਦੀ ਰੁੱਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਏਹੋ ਸਬੱਬ ਹੋਣੈਂ
ਤੂੰ ਬਣਨਾ ਚਮਕਦਾ ਤਾਰਾ ਜਾਂ ਕੋਈ ਫੁੱਲ ਪਿਆਰਾ ਸੀ
ਅਚਾਨਕ ਤੁਰਦਿਆਂ ਤੂੰ ਅਪਣੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਬਦਲ ਲਈਆਂ
ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਛੋਹਣ ਦਾ ਇੱਕ ਚਾਅ ਕੁਆਰਾ ਸੀ ।।
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।