ਹਾਦਸਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਪਰੁੱਚੀ ਜਿ਼ੰਦਗੀ ਵਿਚ
ਤੇਰਾ ਹਾਦਸਾ ਡਾਹਢਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਗਿਆ
ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਸੀ ਤੂੰ ਤਾਰਾ ਜਿਹਨਾਂ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ
ਬਣਨਾ ਸੀ ਤੂੰ ਸਹਾਰਾ ਜਿਹਨਾਂ ਬੁਢਾਪਿਆਂ ਦਾ
ਮੋਢੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਧਰ ਅਰਥੀ ਦਾ ਭਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਹਾਦਸਾ ਡਾਹਢਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਗਿਆ
ਹੱਥੀਂ ਬੂਟਾ ਜਿਹੜੇ ਵੀਰਨਾਂ ਲਾਇਆ ਸੀ
ਨਾਲ਼ ਦੰਮਾਂ ਦੇ ਸਿੰਜ ਪਰਵਾਨ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਸੀ
ਛੱਡ ਉਹਨਾਂ ਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਹਾਦਸਾ ਡਾਹਢਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਗਿਆ
ਬਾਲ ਭਾਬੀਆਂ ਦੇ ਤੂੰ ਰਿਹਾ ਖਿਡਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਚੁੱਕ ਕੰਧੇੜੀ ਪਿੰਡ ਦੀ ਗੇੜੀ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਰੋਂਦੇ ਬਾਲ ਜੋ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਉਤਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਹਾਦਸਾ ਡਾਹਢਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਗਿਆ
ਇਕ ਸੋਹਲ ਜਿਹੀ ਮੁਟਿਆਰ ਜੋ ਤੂੰ ਪਰਨਾਈ ਸੀ
ਪਾ ਰੰਗਲਾ ਚੂੜਾ ਲੜ ਤੇਰੇ ਲੱਗ ਆਈ ਸੀ
ਓਸ ਨਾਰ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਅ ਤੂੰ ਮਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਹਾਦਸਾ ਡਾਹਢਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਦਾ ਸਭ ਨੇ ਸੋਗ ਮਨਾਇਆ ਏ
ਜਿਸ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣੀ ਗੱਚ ਉਸ ਦਾ ਭਰ ਆਇਆ ਏ
ਯਾਦ ਕਰੇਂਦੇ ਰੋਂਦੇ ਛੱਡ ਜੋ ਯਾਰ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਹਾਦਸਾ ਡਾਹਢਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਗਿਆ
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।