ਕਿੰਝ ਮਨਾਇਏ ਦੱਸੋ, ਜਦ ਕੋਈ ਪਿਆਰਾ ਨਾਰਾਜ ਹੋਵੇ,
ਮੰਨ ਜਾਦਾਂ ਬੰਦਾ ਅਕਸਰ, ਜੇ ਗੈਰਾਂ ਤੋ ਨਾਰਾਜ ਹੋਵੇ,
ਕਿੱਦਾ ਮੰਨੇ ਭਲਾ, ਜਦ ਨਿੱਜ ਤੋਂ ਹੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਵੇ,
ਤਾਰੇ ਹੈਰਾਨ, ਚੰਨ ਵੀ ਰੋ ਰੋ ਹੋਈ ਬੈਠਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ,
ਖੋਲ ਜੁਲਫਾ, ਛੱਡ ਹਨੇਰਾ, ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਆਜਾਦ ਹੋਵੇ,
ਜਿਸਮਾਂ ਵਾਲਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨੀ ਰੱਖਣਾ ਕੋਈ ੳ ਸੱਜਣਾ,
ਮੈਂ ਮਰਾਂ, ਤੇਰੀ ਅੱਖ ਰੋਵੇ, ਬਸ ਇੰਨੀ ਕੁ ਸਾਡੀ ਸਾਂਝ ਹੋਵੇ,
ਰਾਤ ਬੀਤੀ ਨਾਲ ਗਮਾਂ ਦੇ ਬਾਤਾਂ ਪਾਉਦੇਂ ਪਾਉਦੇਂ,
ਰੱਬ ਕਰੇ ਮੇਹਰ, ਸੁੱਖਾ ਵਾਲੀ ਹੁਣ ਪਰਭਾਤ ਹੋਵੇ,
ਕੁੜੀਉ, ਥੋੜੀ ਸ਼ਰਮ, ਤਮੀਜ ਤੇ ਲਿਹਾਜ ਰਹਿਣ ਦੋ,
ਰੁਲਦਿਆਂ ਨੇ ਫਿਰ ਉਹੀ, ਜਿੰਨਾ ਦੀ ਝੋਲੀ ਦਾਗ ਹੋਵੇ,
ਉਹ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਕਾਹਦੀ, ਜੋ ਨਿੱਭੇ ਨਾ ਆਖਿਰੀ ਸਾਹਾਂ ਤੱਕ,
ਯਾਰੀ ਉਹ ਵੀ ਮਾੜੀ, ਜਿਹਦੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਕੋਈ ਰਾਜ ਹੋਵੇ,
ਤਰਸਿਆ ਬਹੁਤ ਮੈਂ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਭਿੱਜਣ ਲਈ,
ਆ ਯਾਰਾ, ਛੋਹ ਦਿਲ ਨੂੰ, ਜਵਾਨੀ ਵਾਲੀ ਬਰਸਾਤ ਹੋਵੇ।।